Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός, πρωτότοκος υιός του Παράσχου καί της Θεοδώρας, προσφύγων εκ Κρήνης Μικράς Ασίας, γεννήθηκε  στη Χίο, στις 2 Ιουλίου 1941. Επεράτωσε τίς εγκύκλιες και  γυμνασιακές σπουδές του στη γενέτειρά του το 1959.

Απεφοίτησε από τή Θεολογική Σχολή της Χάλκης το έτος 1963, με τον τίτλο του Διδασκάλου της Ορθοδόξου Θεολογίας, υποβάλλοντας τη διατριβή «Η Εκκλησία της Ρώμης και τα προβλήματα αυτής κατά τον Α΄ μ.Χ. αιώνα».

Στις 8.3.1964 νυμφεύτηκε την Πρεσβυτέρα Γεωργία, θυγατέρα του Ιερέως Δημητρίου Παπαντώνη. Είναι πατέρας ενός τέκνου.

Χειροτονήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος Βιέννης, την 21^η και 23^η  Απριλίου 1964, υπό του μακαριστου Μητροπολίτου Αυστρίας κυρού Χρυσοστόμου.

Υπηρέτησε ως Εφημέριος και Ι. Προϊστάμενος του Ι. Ναού των Αγίων Πέτρου και Παύλου στη Νεάπολη της Ιταλίας, από το 1964 έως το 1976.

Από το ἔτος 1976 υπηρετεί ως εφημέριος και από το 1989 ως  Ι. Προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου -Παγκρατίου – Αθηνών.

Μετεκπαιδεύθηκε στη Ρωμαιοκαθολική Θεολογική Σχολή Νότιας Ιταλίας επί 4ετία και απεφοίτησε απ’ αυτή το ετος 1969. Το 1971 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ της Θεολογίας στην ίδια Σχολή, με βαθμό άριστα, υποβάλλοντας τη διατριβή «Ο Γάμος κατά τον ιερό Χρυσόστομο».

Εδίδαξε μαθήματα ελληνικής γλώσσας, ιστορίας, θρησκευτικών και Ορθοδόξου Κατηχήσεως σε σχολεία ἑλληνοπαίδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Κοινότητα της Νεαπόλεως.

Υπήρξε στενός συνεργάτης του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου στη Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων από το ετος 1977 καί διορίστηκε γραμματέας της ίδιας Επιτροπής το 1996.

Εχρημάτισε επί 25 έτη πρόεδρος του Πνευματικού Συμβουλίου της «Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων γιά την Προστασία του Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού της Οικογενείας και του Ατόμου» και διετελεί πρόεδρος του «Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων», διευθυντής του περιοδικού «Διάλογος» και του «Σεμιναρίου Ορθοδόξου Πίστεως» και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Εστίας Θεολόγων Χάλκης».

Διετέλεσε επί 25ετία μέλος του Επισκοπικού Δικαστηρίου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και έχει τιμηθεί υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον «Χρυσούν Σταυρόν του Αποστόλου Παύλου».

Ομιλεί  την Ιταλική και έχει συγγράψει τα βιβλία:

1. Ο Νεοπαγανισμός της ″Νέας Εποχής” – 2008
2. Σύγχρονες αιρέσεις καί “Νέα Ἐποχή”, Ποιμαντική προσέγγιση – Ορθόδοξη οριοθέτηση – 2018
3. Άγιος Σπυρίδων Σταδίου (Παγκρατίου) – Σύντομη ιστορική αναδρομή – 2022

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Αργυρόπουλος, τριτότοκος υιός του Διαμαντή και της Ευαγγελίας, γεννήθηκε στο Κουφόπουλο Ανδριτσαίνης Ολυμπίας, στις 14 Σεπτεμβρίου 1948.

Επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του και στη συνέχεια εφοίτησε στο Γυμνάσιο Ανδριτσαίνης. Μετά τη δευτέρα τάξη, ενεγράφη στην Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου, από την οποία απεφοίτησε το έτος 1970. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Ιερατικών Σπουδών Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το έτος 1970 νυμφεύτηκε την Ασημίνα Ρέππα, μετά της οποίας απέκτησαν δύο τέκνα, τον Παναγιώτη και τον Διαμαντή.

Στις 28 Ιουλίου 1974 χειροτονήθηκε Διάκονος υπό του τότε Επισκόπου Βρεσθένης και νύν Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου και υπηρέτησε ως Διάκονος στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύκη.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1976 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος υπό του μακαριστού Επισκόπου Αυλώνος κυρού Παντελεήμονος, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Φιλοπάππου, όπου υπηρέτησε ως Εφημέριος μέχρι το έτος 1978.

Τον Απρίλιο του 1978 μετατέθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου (Παγκρατίου),  όπου υπηρετεί έως σήμερα.

Υπηρέτησε επί εικοσαετία στον τομέα Νεότητας της Ενορίας και με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε η «Νεανική Εστία» της Ενορίας. Ακολούθως, του ανατέθηκε η ευθύνη του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου. Με δική του πρωτοβουλία αναγέρθηκε πενταόροφη «Στέγη Γερόντων» και ιδρύθηκαν «Κέντρο Ενοριακής Αγάπης», «Κοινωνικό Παντοπωλείο» και «Ιματιοθήκη»

Υπηρέτησε για μια δεκαετία, στην Κεντρική Εκκλησιαστική Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος και επί εικοσαετία ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Σκόνδρας, δευτερότοκος υιός, μεταξύ έξι αδελφών, του Ιερέως Κωνσταντίνου και της Πρεσβυτέρας Βασιλικής, γεννήθηκε στη Γρανίτσα Ευρυτανίας, στις  28 Σεπτεμβρίου 1953.

Επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του και στη συνέχεια εφοίτησε στο Γυμνάσιο Καρπενησίου καί στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας, από την οποία απεφοίτησε το έτος 1972. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Ιερατικών Σπουδών Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Χειροτονήθηκε Διάκονος, με ευλογία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Σεραφείμ, από τον τότε Επίσκοπο Διαυλείας και νύν Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιο, στις 8 Σεπτεμβρίου 1981, στον Ιερό Ναό Παναγίας Γρηγορούσας. Στις 31 Οκτωβρίου 1982 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος, από τον τότε Επίσκοπο Βρεσθένης και νύν Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος.

Στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου (Παγκρατίου)  υπηρετεί από τα φοιτητικά του χρόνια, στην αρχή ως Κατηχητής και στη συνέχεια ως Διάκονος και Πρεσβύτερος, μέχρι σήμερα. Εδώ νυμφεύτηκε και την Πρεσβυτέρα του Μαρία Μπακαλάκη, μετά της οποίας απέκτησαν μία κόρη.

Επί είκοσι συναπτά έτη υπηρέτησε σε υπεύθυνη θέση στην Κεντρική Εκκλησιαστική Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του απενεμείθη, κατόπιν σεπτής εντολής του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, υπό του μακαριστού Επισκόπου Κερνίτσης κυρού Λεοντίου, στις 24 Δεκεμβρίου 1995.

Είναι υπεύθυνος του τομέα Νεότητας καί Διευθυντής της Νεανικής Εστίας της Ενορίας μας.