Αγαπητοί εθελοντές/ντριες αιμοδότες,

Την Κυριακή 19 Οκτωβρίου η ενορία μας θα διοργανώσει εθελοντική αιμοδοσία. Από το 1992 όταν ξεκινήσαμε για πρώτη φορά την ευλογημένη αυτή δραστηριότητα, διοργανώσαμε 56 αιμοδοσίες κατά τις οποίες μαζεύτηκαν πάνω από 1750 μονάδες αίματος που διατέθηκαν για τις ανάγκες ενοριτών και μη.

Η αιμοδοσία στην Ελλάδα χρειάζεται άμεσα ενισχυση. Με βάση τα στατιστικών στοιχείων οι ετήσιες ανάγκες της χώρας μας σε αίμα ανέρχονται περίπου στις 800.000 μονάδες ενώ οι τακτικοί αιμοδότες είναι μόνο το 0.65% του πληθυσμού (≈65.000). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εισαγωγή αίματος από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό και φυσικά την εξαγωγή συναλλάγματος γι’ αυτό τον σκοπό.

Η Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής του Α.Π.Θ. που διενήργησε σχετική έρευνα, πέραν των παραπάνω στοιχείων επισημαίνει ότι σε κάθε 10 νοσηλευόμενους ασθενείς οι δύο χρειάζονται μετάγγιση αίματος, ενώ για την αντιμετώπιση βαριά τραυματισμένων συνανθρώπων μας απαιτούνται από 10 έως 40 μονάδες αίματος.

Έτσι η κάθε μονάδα αίματος που θα προσφερθεί είναι πολύτιμη. Το ενοριακό Φιλόπτωχο του Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου που έχει την ευθύνη για την αιμοδοσία, μαζί με τις εγκάρδιες ευχαριστίες του προς τους αιμοδότες καλεί όλους, ενορίτες και μη, εφ’ όσον δε συντρέχουν λόγοι υγείας να συμβάλλουν στην ευλογημένη αυτή πράξη «σωτηρίας» ασθενών συνανθρώπων μας!

 

Σύνθημά μας θα μπορούσε να είναι:

Κάθε αιμοδότης να συνοδεύει ένα νέο εθελοντή αιμοδότη, η προσφορά τους σώζει ζωές.

 

Η αιμοδοσία της Ενορίας μας θα γίνει την Κυριακή 19 Οκτωβρίου, από τις 10:30 έως 13:00, στην ενοριακή αίθουσα δίπλα στο Ναό μας σε συνεργασία με το Δρακοπούλειο κέντρο αιμοδοσίας. Υπεύθυνος ιερέας : π. Χρήστος Αργυρόπουλος, τηλ.: 210- 7511620

 

Δώσε αγάπη… είναι στο αίμα σου
«Την ανάγκη αίματος δεν πρέπει να περιμένει κανείς να την αντιληφθεί όταν το χρειαστεί κάποιος δικός του άνθρωπος.»

Τη σχολική χρονιά 2024-25 εκτός των προγραμματισμένων κατηχητικών συναντήσεων, όπου παρουσιάζονται και συζητούνται θέματα της πίστης μας, έγιναν πολλές δραστηριότητες. Οι σημαντικότερες εξ αυτών ήταν:

• Κινηματογραφική βραδιά (Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2024, 18:30), με προβολή της ταινίας κινουμένων σχεδίων «Ο άρχοντας της ερήμου»
• Κατασκευή Χριστουγεννιάτικων καρτών,
  Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, 10:30 πμ
  
• Θεία Λειτουργία για τα παιδια των κατηχητικών, τους συγγενείς και τους φίλους τους.
  Σάββατο 14 Δεκεμβρίου, 10:30 πμ
• Στολισμός της αίθουσας και Χριστουγεννιάτικη γιορτή, σκέψεις και προτάσεις
  Σάββατο 21 Δεκεμβρίου, 16:00
• Κοπή της Βασιλόπιτας για τα κατηχητικά
  Σάββατο 25 Ιανουαρίου, 17:30
• «Οι τρεις Ιεράρχες στη ζωή μας». Παρουσίαση εργασιών μαθητών των Κατηχητικών για τους Τρεις Ιεράρχες
  Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, 10:45 πμ
• Το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου για τα παιδια των κατηχητικών τους συγγενείς και τους φίλους τους
  Σάββατο 15 Μαρτίου, 10:30 πμ
• «Πώς γίνεται το πρόσφορο;»
  Σάββατο 22 Μαρτίου, 16:30
  
  Όλα τα παιδιά ζύμωσαν μόνα τους (με μικρή βοήθεια από τους γονείς) το καθένα το πρόσφορό του. Τα πρόσφορα, μαζί με τα ονόματα φίλων και συγγενών, προσκομισαμε στην Λειτουργία της Κυριακής
• Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (23/3)
• «Ζυμώνουμε την κυρά Σαρακοστή»
  
  Κυριακή 30 Μαρτίου, 10:30 πμ
• «1^ο Παιδικό τουρνουά σκάκι»
  Σάββατο 5 Απριλίου, 17:30
  Το τμήμα Νεότητας της Ενορίας μας και τα κατηχητικά σχολεία, με υπεύθυνο τον Πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Δημήτριο Σκόνδρα, διοργάνωσαν το Σάββατο 5 Απριλίου 2025 το «1^ο Παιδικό Τουρνουα Σκάκι» στην Ενοριακή αίθουσα του Ιερού Ναού, δίπλα στα γραφεία των Ιερέων, στις 5:30 το απόγευμα.
  
  Στο Τουρνουά συμμετείχαν 20 μαθητές Δημοτικού Σχολείου οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρία ηλικιακά επίπεδα καλύπτοντας όλες τις τάξεις. Σε όλους τους συμμετέχοντες απονεμήθησαν διπλώματα συμμετοχής και μετάλλια, βραβεία ανά ηλικιακό επίπεδο, ενώ στους τρεις πρωτεύσαντες απενεμήθηκαν τα αντιστοιχα έπαθλα. Την αγωνιστική οργάνωση ανέλαβε το Σκακιστικό Τμήμα του Κέντρου Ξένων Γλωσσών «Ψυχίδου» στο Μετς (Δικαιάρχου 7)  χορηγία του οποίου ηταν τα μετάλλια και τα έπαθλα.
  
  Υπεύθυνος των αγώνων ήταν ο κ. Γιώργος Βαβουλίδης,  που με τη μακροχρόνια εμπειρία του στο άθλημα διαχειρίστηκε άψογα των χωρισμό των ομάδων, τη ροή των αγώνων και τη διεξαγωγή των αποτελεσμάτων.
  Ο συνεργάτης του κ. Ζωρζ Σουκαριέ, με τις αρτιες γνώσεις του στη διεξαγωγή σκακιστικών αγώνων, ήταν ο βασικός επιβλέπων στην αίθουσα και φρόντισε με τον καλύτερο τρόπο για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων.
  Τέλος γονείς, συγγενείς και φίλοι των διαγωνιζομένων πλαισίωσαν με αγάπη την εκδήλωση συμμετέχοντας με το δικό τους τρόπο στην επιτυχία της.
• Μεγάλη Παρασκευή, 18 Απριλίου
  
  Πολυάριθμη συμμετοχή μαθητών/τριών των κατηχητικών και φίλων τους στην περιφορά του Επιταφίου αλλά και τις άλλες εσπερινές ακολουθίες με τις ανάλογες ενδυμασίες
• «Μανούλα πόσο σε αγαπάμε!» Κυριακή 4 Μαίου, 10:30 πμ
  
  Τα παιδιά φτιάχνουν μόνα τους υπέροχες τρισδιάστατες κάρτες για τη γιορτή της μητέρας
• «Έφτασε το καλοκαίρι!» Κυριακή 18 Μαϊου Τελευταία συνάντηση στο Πνευματικό κέντρο
  
  Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και έκαναν μία ομαδική ζωγραφιά με τέμπερες με θέμα τη θάλασσα.
• Εκδρομή στο μοναστηρι της Παναγίας της Γοργουπηκόου στα Μέγαρα Αττικής
  
  Σάββατο 24 Μαϊου – Λήξη Κατηχητικών

 

Αυτά έγιναν πέρσι. Τη φετεινή χρονια μπορούμε να κάνουμε περισσότερα!

Ελάτε λοιπόν να γνωριστούμε καλύτερα την Κυριακή 5 Οκτωβρίου στον Αγιασμό

Σας περιμένουμε!!!

Αγαπητέ/ή αιμοδότη/τρια

 

Ευχόμενοι  ολόψυχα  να  είστε υγιείς εσείς  και οι  οικογένειες σας θα  θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς για τη μέχρι τώρα συμμετοχή σας στις αιμοδοσίες που οργανώνει η Ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος  Σταδίου.  Οι πρωτοφανείς στιγμές που βιώνουμε λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας αυξάνουν καθημερινά τις  ανάγκες αίματος.   Η συνεχής έκκληση του  υγειονομικού προσωπικού  σε κάθε γωνιά της χώρας οδήγησε την  Ενορία  μας στη διοργάνωσηνέας εθελοντικής αιμοδοσίαςτην Κυριακή 13 Απριλίου λαμβάνοντας εκ νέου ΟΛΑ τα μέτρα υγιεινής που επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες.

 

Σε περιμένουμε 10:30 με 13:00 στην ενοριακή μας αίθουσα.

 

Η παρουσία σου ποτέ δεν ήταν τόσο απαραίτητη.

 

Αγαπητέ/ή αιμοδότη/τρια

 

Ευχόμενοι  ολόψυχα  να  είστε υγιείς εσείς  και οι  οικογένειες σας θα  θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς για τη μέχρι τώρα συμμετοχή σας στις αιμοδοσίες που οργανώνει η Ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος  Σταδίου.  Οι πρωτοφανείς στιγμές που βιώνουμε λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας αυξάνουν καθημερινά τις  ανάγκες αίματος.   Η συνεχής έκκληση του  υγειονομικού προσωπικού  σε κάθε γωνιά της χώρας οδήγησε την  Ενορία  μας στη διοργάνωσηνέας εθελοντικής αιμοδοσίαςτην Κυριακή 20 Οκτωβρίου λαμβάνοντας εκ νέου ΟΛΑ τα μέτρα υγιεινής που επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες.

 

Σε περιμένουμε 10:30 με 13:00 στην ενοριακή μας αίθουσα.

 

Η παρουσία σου ποτέ δεν ήταν τόσο απαραίτητη.

 

 

H παγκόσμια ημέρα εθελοντικής αιμοδοσίας το 2024 υπενθυμίζει, για ακόμη μία φορά, την σημασία της εξαιρετικής αυτής πράξης στη ζωή των ανθρώπων. Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να καταγράψω τους άξονες συγγραφής ενός δοκιμίου που, με βάση την εμπειρία μου, θα είναι ωφέλιμο για όσους έχουν την πρόθεση δωρεάς αίματος στον πάσχοντα συνάνθρωπο. Πράγματι, αυτοί οι υγιείς πολίτες από μικρή ηλικία θα πρέπει να δουν την εθελοντική αιμοδοσία ως δωρεά οργάνου προς μεταμόσχευση. Μία πολύτιμη προσφορά προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Αν και μη γιατροί προσφέρουν θεραπεία σε κάποιους ασθενείς, που το έχουν κυριολεκτικά ανάγκη και μάλιστα θυσιαστικά.

Στο πλαίσιο αυτό, αν και πρόκειται για προσφορά, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι σε οργανικό-σωματικό επίπεδο το αίμα τους αναπαράγεται και έτσι όχι μόνον αποβάλλουν τις ”τοξίνες” από το σώμα τους, αλλά παράγεται νέα ποσότητα, νέου και καλύτερης ποιότητας αίματος, που δρα θεραπευτικά και για τους ίδιους. Είναι η ανταμοιβή τους σε σωματικό επίπεδο. Αν αυτό γίνεται μία με δύο φορές το χρόνο και για πολλά χρόνια, θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν πιο ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, θα είναι πιο ανθεκτικοί στην κόπωση, στο στρες και σε άλλες απειλές της υγείας τους.

Αν είναι αθλητές θα το διαπιστώσουν και οι ίδιοι. Είναι ένα νόμιμο ‘’ντοπάρισμα’’, κατά κάποιο τρόπο, στον στίβο της ζωής. Εν τέλει και μέσα από τις εμπειρίες που θα αποκομίσουν, στις διαδικασίες αιμοδοσίας, για πολλά χρόνια, θα γίνουν πιο δυνατοί σε όλες τις εκφάνσεις της σωματικής και ψυχικής σφαίρας και δραστηριότητάς τους. Θα έλεγα και πιο ώριμοι ως πολίτες, αλλά  και ως άνθρωποι. Επιπλέον, θα έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν το σώμα τους και να το διατηρούν υγιές και καθαρό από επιβλαβείς ουσίες/οργανισμούς που, κατά κανόνα, οφείλονται σε καταχρήσεις. Δηλαδή, ένας αιμοδότης δεν μπορεί να γίνει μέθυσος, θα προσέχει ακόμα να μην μολυνθεί από ρετροϊούς λόγω των ‘’κακών‘’ επιλογών του…

Θα γλιτώσει, επίσης, από πολύ σοβαρούς κινδύνους που η άγνοια, η επιπολαιότητα, αλλά και η πύκνωσή τους σήμερα, τους κάνει σχεδόν καθημερινούς. Αυτό θα επιτευχθεί, αφού ο αιμοδότης θα προσπαθεί ενσυνείδητα και ασυνείδητα να παραμένει συνεχώς υγιής, ώστε να μην χάσει αυτό το προνόμιο. Δηλαδή, το αγαθό της υγείας, που του επιτρέπει κάθε φορά να γίνεται αιμοδότης.

Σε πνευματικό επίπεδο αποτελεί μία μορφή ”εξομολόγησης”. Εκθέτει τον εαυτό του στην αξιολόγηση του τρόπου ζωής του, ώστε να του δοθεί η δυνατότητα της αυτό-αξιολόγησης και της αυτό-βελτίωσης, της συνεχούς καλλιέργειας του ”γνώθι σ’ αυτόν” με κριτήρια πραγματικά και αντικειμενικά. Ισως και με τα πιο πραγματικά και αυστηρά κριτήρια αυτό-αξιολόγησης σήμερα. Με τον ίδιο τρόπο διατηρεί αγνή και καθαρή τη ζωή του, αλλά και κυρίως των οικείων του, αφού αντικειμενικά διδάσκει και σε άλλα μέλη της οικογένειάς του να κάνουν το ίδιο. Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι οι πραγματικοί προαγωγοί της εθελοντικής αιμοδοσίας στην Ελλάδα, είναι η ανάγκη των ασθενών και οι ορθόδοξοι χριστιανοί ιερείς. Η Εκκλησία.

Ειλικρινά
Δρ Κωνσταντίνος Στ. Μαμμάς MD MSc PhD Χειρουργός

Αγαπητέ/ή αιμοδότη/τρια

 

Ευχόμενοι  ολόψυχα  να  είστε υγιείς εσείς  και οι  οικογένειες σας θα  θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε από καρδιάς για τη μέχρι τώρα συμμετοχή σας στις αιμοδοσίες που οργανώνει η Ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος  Σταδίου.  Οι πρωτοφανείς στιγμές που βιώνουμε λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας αυξάνουν καθημερινά τις  ανάγκες αίματος.   Η συνεχής έκκληση του  υγειονομικού προσωπικού  σε κάθε γωνιά της χώρας οδήγησε την  Ενορία  μας στη διοργάνωσηνέας εθελοντικής αιμοδοσίαςτην Κυριακή  7 Απριλίου λαμβάνοντας εκ  νέου ΟΛΑ τα μέτρα υγιεινής που επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες.

 

Σε περιμένουμε 10:30 με 13:00 στην ενοριακή μας αίθουσα.

 

Η παρουσία σου ποτέ δεν ήταν τόσο απαραίτητη.

Θα μας έδινε μεγάλη χαρά η παρουσία σας στο πανηγύρι της ενορίας μας.

Ἀγαπητοί καί περιπόθητοι ἀδελφοί Ἐνορίτες μας

 

Μέ συνοχή καρδίας καί πόνο ψυχῆς ἀπευθυνόμαστε σέ ὅλους ἐσᾶς γιά νά ἐπικοινωνήσουμε νοερά μαζί σας καί νά σᾶς ἐκφράσουμε, ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας, τήν ἀγάπη μας καί τίς πατρικές εὐχές μας στόν ἀγώνα, πού ὅλοι μαζί διεξάγομε, μέ τήν Χάρη  τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά ἀντιμετωπίσουμε καί νά ξεπεράσουμε τήν σοβαρώτατη  δοκιμασία μέ τήν πανδημία τοῦ Κορωνοϊοῦ.

Ὁ θανάσιμος κίνδυνος ἀπό τόν ὕπουλο αὐτό ἐχθρό, πού ἀπειλεῖ τή ζωή ἀνθρώπων κάθε ἡλικίας, ἀνάγκασε τήν Πολιτεία νά λάβει αὐστηρότατα μέτρα ἀπομόνωσης  ὥστε νά προστατεύσει τό πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ σέ μᾶς, τήν ἴδια τή ζωή μας. Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ὡς Μητέρα μας στοργική, συστρατεύθηκε σ’αὐτή τήν μάχη γιά τήν καταπολέμηση τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ τῆς ζωῆς μας, ἀποβλέποντας στό συμφέρον τῶν παιδιῶν Της.

Ἡ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μας ἀδελφοί, βλέπει τόν ἄνθρωπο στήν ὁλότητά του, δηλαδή ὡς πλάσμα τοῦ Θεοῦ δισύνθετο, ἀπό πνεῦμα-ψυχή καί σῶμα. Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι οὔτε μόνο ψυχή, οὔτε μόνο σῶμα. Εἶναι καί τά δυό μαζί. Ἡ Ἀγία Γραφή μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τό πνευματικό του στοιχεῖο, τήν «πνοή» τοῦ Θεοῦ, ἀλλά συγχρόνως μᾶς διδάσκει ὅτι τό σῶμα μας εἶναι  ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Α΄ Κορινθ. 6, 19). Γι’ αὐτό, καί ἡ φροντίδα τοῦ σώματος καί τῆς ὑγείας του εἶναι καθῆκον καί μέλημα κάθε Χριστιανοῦ. Ἄλλωστε, κατά τήν Δευτέρα Παρουσία καί Κρίση τοῦ Κυρίου μας θά κριθοῦμε «ὁλόκληροι», μαζί μέ τό ἀναστημένο σῶμα μας. Γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «τούς γάρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χρσιτοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τά διά τοῦ σώματος πρός ἅ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθόν εἴτε κακόν» (Β΄ Κορινθ. 5,10). Γι’ αὐτό ὁμολογοῦμε καί πιστεύουμε στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, δηλαδή στήν ἀνάσταση τοῦ θνητοῦ σώματός μας, ὥστε νά δοξαστοῦμε μαζί μ’ αὐτό, ὅπως ἔγινε μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Ἴδιου τοῦ Σωτήρα μας Χριστοῦ. Δέν ἔχομε λοιπόν τό δικαίωμα νά ἀμελοῦμε γιά τήν ὑγεία τοῦ σώματος μας. Γι’ αὐτό, μᾶς διδάσκει ἡ Γραφή: «Νά ἀποδίδεις στόν γιατρό τίς τιμές πού τοῦ ἀνήκουν, γιατί κι’ αὐτόν ὁ Κύριος τόν ἔχει ὁρίσει στό λειτούργημά του. Ὁ Ὕψιστος δίνει στόν γιατρό τή γνώση νά γιατρεύει καί μέ δῶρα τόν ἀνταμοίβει ὁ Θεός. … Ὁ Κύριος ἐδημιούργησε τά φάρμακα ἀπό τή γῆ καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει φρόνηση δέν θά διστάσει νά τά χρησιμοποιήσει» (Σοφία Σειράχ, 38,1-4).  Ὁ Κύριος ζητᾶ ἀπό μᾶς νά βάλουμε πρῶτα ἐμεῖς τό δικό μας μέρος, νά γεμίσουμε πρῶτα ἐμεῖς τίς «ὑδρίες» καί ἔπειτα, πάνω σ’ αὐτή τή δική μας  προσπάθεια, θά ἐπιδαψιλέψει πλούσια τήν Χάρη Του γιά νά γίνει τό θαῦμα. «Ὕπαγε νίψαι εἰς τήν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ» πρόσταξε ὁ Κύριος τόν ἐκ γενετῆς τυφλό. Ἡ βαθειά λοιπόν καί ζωντανή πίστη μας στήν Χάρη τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά συνοδεύεται μέ τήν φρόνηση καί τήν δική μας προσπάθεια, γιά τήν ὁποία μᾶς προτρέπει ὁ Κύριος.

Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας δέν παύει νά δέεται καθημερινῶς, ὄχι μόνο «ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν», ἀλλά καί «ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι ἡμᾶς…  ἀπό λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας… τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδᾶσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον τήν καθ’ ἡμῶν κινουμένην». Ἀναπέμπει δεήσεις καί παρακλήσεις πρός τόν Κύριο, τήν Παναγία Μητέρα Του καί τούς Ἁγίους «Ἀπό πάσης ἀνάγκης, θλίψεως καί νόσου καί βλάβης με λύτρωσαι». Αὐτό ἐξακολουθεῖ νά κάνει καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Κύριο καί ἐμεῖς συνεχίζουμε τίς προσευχές μας μέ θέρμη στίς καρδιές μας καί ἐν ὑπακοῇ στήν Ἐκκλησία μας γιά ὅλους ἐσᾶς. Προσευχόμαστε ἀκόμη γιά τούς πάσχοντες ἀπό τήν ἐπιδημία  ἀδελφούς μας, γιά τούς γιατρούς, τούς νοσηλευτές, τούς ἐρευνητές καί γιά ὅλους ἐκείνους, πού μέ αὐτοθυσία ἀγωνίζονται στήν καταπολέμηση αὐτῆς τῆς μάστιγας.

Εἶναι δύσκολο νά ἀποδεχθοῦμε τά αὐστηρά μέτρα πού μᾶς ἐπεβλήθηκαν. Ὅμως εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νά τά ἀποδεχθοῦμε μέ ὑπομονή καί ὑπακοή. Ἡ ὑπακοή, λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ἡ μητέρα τῆς ταπείνωσης καί ἡ ταπείνωση γεννᾶ πλῆθος ἀρετῶν. Ὁ προσφάτως ἁγιοκαταταχθείς Ὅσιος Γέοντας Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης ἔγραψε σ’ ἕνα γράμμα του: «Ὁ Γέροντάς μας Ἰωσήφ ἦταν τῶν ἄκρων ἡσυχαστής καί τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Καί ὅμως, δέν μᾶς παρέδωσε ὡς πρῶτο τήν ἡσυχία ἤ τήν νοερά προσευχή, ἀλλά μᾶς παρέδωσε τήν ὑπακοή, τό κοινόβιο…  Βολιδοσκοπήσατε ἀπό ποῦ ξεκινάει ἡ ὑπακοή. Ἀπό τήν Τριαδική Θεότητα. Ὁ Χριστός λέει ὅτι “ἦρθα νά κάνω ὄχι τό θέλημα τό δικό μου, ἀλλά τό θέλημα τοῦ πέμψαντός με⁇ (Λουκᾶ 22,42).  Ἀπό ἐκεῖ ἀρχίζει ἡ ὑπακοή. Γι’ αὐτό ὅποιος κάνει ὑπακοή, γίνεται μιμητής τοῦ Χριστοῦ. Βεβαιώθηκα ἀπό τήν πεῖρα ὅτι ἡ ὑπακοή εἶναι ἀνωτέρα τῆς προσευχῆς». Ἔτσι πίστευαν καί δίδασκαν καί ἔτσι ζοῦσαν οἱ Ἅγιοι τῆς Πίστεώς μας.

Ἡ ὑπακοή μας λοιπόν στίς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι μεγάλη ἀρετή, εἶναι μίμηση τῶν Ἁγίων. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός «παρατεινόμενος εἰς τούς αἰῶνας». Ὑπακοή στήν Ἐκκλησία εἶναι ὑπακοή στόν Χριστό. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ «Κιβωτός τῆς Σωτηρίας» μας. Ἄν αὐτή τήν δύσκολη καί ὀδυνηρή περίοδο ἀναστέλλεται προσωρινά καί κατ’ ἀνάγκη ὁ Ἐκκλησιασμός μας καί ἡ συμμετοχή μας στό Ἱερό Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας,  αὐτό ἄς τό δεχθοῦμε ὡς ἄσκηση ὑπακοῆς στή Μητέρα  μας Ἐκκλησία. Αὐτή ἔχει τήν εὐθύνη τῶν ψυχῶν μας, Αὐτή εἶναι ἡ σωτηρία μας, γιατί Αὐτή εἶναι ὁ Χριστός. Κάθε σπίτι Χριστιανοῦ μπορεῖ νά γίνει ἔτσι μιά «κατ’ οἶκον ἐκκλησία» μέ τήν ἐυλογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Ὁποία ἐξακολουθεῖ καί τήν περίοδο αὐτή νά προσεύχεται ὅπως πάντοτε γιά ὅλους καί γιά ὅσους δέν παρίστανται στήν τέλεση τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί κυρίως τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, δεομένη «ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῇ ἐνορίᾳ ταύτῃ, ὑπέρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων καί ὑπέρ τῶν δι’ εὐλόγους αἰτίας ἀπολειφθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν».

Ὅπως ἔχει τονίσει καί στήν Ἐγκύκλιό της ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἀπόφαση νά παραμείνουν κλειστοί οἱ Ναοί τήν περίοδο αὐτή δέν σημαίνει σέ καμιά περίπτωση μείωση τῆς πίστης μας στήν Παντοδύναμη Χάρη τοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη, ἀπορρίπτει ὡς βλάσφημη τήν κακόβουλη διασπορά ἀπειλῶν, ἐλαχίστων εὐτυχῶς γνωστῶν «φίλων τοῦ λαοῦ», ὅτι μέσῳ τῆς Θείας Κοινωνίας ὑπάρχει κίνδυνος νά μεταδοθεῖ ὁ Κορωνοϊός ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀσθένεια. Ἄλλωστε, ὄχι μόνο οἱ πιστοί Χριστιανοί, ἀλλά καί σοβαροί ἐπιστήμονες ἔχουν διακηρύξει μέ βεβαιότητα ὅτι οὐδέποτε καταγράφηκε στό ἰατρικά χρονικά τέτοια περίπτωση. Γιά τόν πιστό Χριστιανό εἶναι ἀδιανόητο  νά δεχθεῖ ὅτι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ που μεταλαμβάνει, δηλαδή ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, τόν Ὁποῖο δέχεται μέσα του, θά τοῦ προξενήσει ἀσθένεια ἤ ἄλλο κακό. Ὁ Χριστός εἶναι «ἡ Ζωή καί ἡ Ἀνάστασις», γι’αὐτό μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι: «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰωάν. 6,54).

Δέν θίγεται λοιπόν ἡ πίστη μας ὅταν ἀκούσια καί κατ’ ἀνάγκη δέν συμμετέχουμε στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς. Δέν μᾶς τό ἀπαγόρευσε αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας ἤ ὁ Πνευματικός μας ἐπειδή ὑποπέσαμε σέ κάποιο βαρύ ἁμάρτημα. Ἀντιθέτως, μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά ἄρωμε κι’ ἐμεῖς τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μέ ταπείνωση, ὑπομονή καί ὑπακοή, κρατῶντας σταθερά μέσα μας τόν πόθο τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ καί τῆς Θείας Κοινωνίας, καί βεβαίως ὄχι μόνο γιά τό Πάσχα ἤ τίς Μεγάλες Ἑορτές, ἀλλά γιά συχνή καί ἐπαναλαμβανόμενη πράξη στή ζωή μας. Γιά τήν ὥρα ἄς τά διατηρήσουμε ὡς μιά ἀναστάσιμη ἀναμονή.

Εἶναι πρόδηλο ὅτι οἱ κλειστοί Ναοί δέν ἔχουν στόχο τήν Θία Κοινωνία ἀλλά τόν συνωστισμό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀναπόφευκτος αὐτές τίς ἠμέρες στούς Ναούς μας, ἰδιαιτέρως τήν Μ. Παρασκευή καί τό Πάσχα.

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί,

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πονάει ἡ ψυχή μας βλέποντας ἄδεια τά καθίσματα στό Ναό. Ὁ προσωρινός ἔστω χωρισμός μας μᾶς κοστίζει. Δακρύζουν τά μάτια μας ὅταν σέ κάθε στασίδι, σέ κάθε κάθισμα βλέπομε νοερά τά ἀγαπητά σας πρόσωπα καί τά θυμιατίζουμε ὅπως θυμιατίζουμε τίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων μας. Εἶστε κι’ εσεῖς ἐκεῖ νοερά. Κι’ ὅπως, ὅταν θυμιατίζουμε τίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων ἀποδίδουμε τήν τιμή στά πρόσωπά τους, ἔτσι καί ὅταν θυμιατίζουμε τίς κενές θέσεις σας ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας καί τίς εὐχές μας στά ἀγαπημένα σας πρόσωπα.

Εὐλογῶντας σας στό Ναό, κηρύττοντάς σας τόν λόγο τοῦ Θεοῦ διαπιστώναμε στά πρόσωπά σας τήν γαλήνη καί τήν μακαριότητα  πού γεννᾶται στούς πιστούς ἀπό τήν συναίσθηση ὅτι τό χέρι πού εὐλογεῖ μεταφέρει τήν Χάρη καί τήν Εὐλογία τοῦ Χριστοῦ. Νά εἶστε σίγουροι ὅτι καί τώρα ὁ Χριστός δέν παύει νά στέλνει πλούσια τήν εὐλογία Του στόν καθένα πού διψᾶ γι΄αὐτή καί τήν ἐπιθυμεῖ. Ὁ Κύριος θά συνεχίζει νά δέχεται ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν Του τίς προσευχές μας, τήν ὑπομονή μας, τήν ὑπακοή μας καί τήν ταπείνωσή μας καί θά κάνει τό ἔλεός Του γιά μᾶς καί γιά ὅλο τόν κόσμο.

Κουράγιο λοιπόν ἀδελφοί. Θά ξανάρθει σύντομα αὐτή ἡ ζωντανή πνευματική συνάντησή μας. Γιά τήν ὥρα, σᾶς εὐλογοῦμε νοερά καί ἀναπέμπουμε στόν Κύριο τῆς Ζωῆς τίς εὐχές μας καί τίς προσευχές μας γιά σᾶς, γιά τά παιδιά σας, γιά τά ἐγγόνια σας καί τίς οἰκογένειές σας καί γιά ὅλο τόν κόσμο. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, πού «ταπεινώθηκε ἕως θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ», νά σᾶς χαρίζει ὑγεία, εἰρήνη, δύναμη καί ὑπομονή, νάσᾶς εὐλογεῖ, νά σᾶς χαριτώνει, νά σᾶς στηρίζει, νά σᾶς φωτίζει καί νά βρίσκεται πάντα κοντά σας καί μαζί σας στίς δύσκολες αὐτές ὧρες πού διάγομε, ἰδιαιτέρως στίς ὧρες τῆς μοναξιᾶς.

Ἀναδιφῶντας στά Ἀρχεῖα τοῦ Ναοῦ μας βρήκαμε στήν Ἐνορία μας μιά ἀνάλογη περίπτωση μέ τήν σημερινή στό μακρυνό ἔτος 1918. Ἐκεῖ, στό Πρακτικό τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, ἀριθμ. 22 τῆς 16.12.1918, γράφει ὅτι ματαιώθηκ μιά Γενική Συνέλευση τῶν Ἐνοριτῶν στίς 30.9.1918 «διότι κατά τήν ἐποχήν ταύτην ἡ ἐπιδημία τῆς γρίππης εὑρίσκετο εἰς ὑπερέκτασιν, ἐλάχιστοι ἴσως οἰκίαι τῆς ἐνορίας μας ὑπῆρχον ἄνευ ἀσθενοῦς». Ἡ μικρή καί πτωχή τότε Ἐνορία μας ξεπέρασε, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν βοήθεια τοῦ Προστάτου μας Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ, τό κακό ἐκεῖνο. Ἄς ἀναλογισθοῦμε ὅτι τότε δέν ὑπῆρχαν οὔτε ἡ σημερινή πρόοδος τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καί τά φάρμακα, οὔτε τά σύγχρονα μέσα ἐπικοινωνίας καί ἀναμεταδόσεως τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Οἱ ἄνθρωποι ἔμεναν μέσα στά σπίτια τους ἀπολύτως ἀπομονωμένοι καί ἀνασφαλεῖς. Σήμερα, δόξα τῷ Θεῷ, ὁ Κύριος ἔχει εὐλογήσει πλουσίως τή ζωή μας. Μποροῦμε νά ἀκοῦμε καί νά βλέπουμε μέσα στά σπίτια μας τίς Ἱερές Ἀκολουθίες πού τελοῦνται στούς Ναούς μας γιά μᾶς. Κι’ αὐτό εἶναι μιά μεγάλη εὐλογία. Ἄς δοξάζουμε λοιπόν τόν Κύριό μας μένοντας στά σπίτια μας προσευχόμενοι μέ πίστη καί ζητώντας τό ἔλεός Του. Ἄς ἐπαναλαμβάνουμε τακτικά τήν καρδιακή προσευχή:

 

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν

καί τόν κόσμο Σου».

Καί τήν εὐχή τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου:

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε, Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα

καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν»

 

Θάρρος  ἀδελφοί, ὑπομονή, ἐλπίδα καί πίστη στόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν. Φέροντες καί ἐμεῖς τόν Σταυρόν Του καί τιμῶντας τά Ἄχραντα Πάθη Του θά ἀξιωθοῦμε νά πανηγυρίσουμε μαζί Του καί τήν Ἔνδοξό Του Ἀνάσταση.

Οἱ πατέρες τῆς Ἐνορίας μας, μαζί μέ τούς Ἱεροψάλτες, τούς Ἐπιτρόπους, τόν Νεωκόρο καί τούς συνεργάτες μας, πού κρατᾶμε τήν εὐθύνη τῆς Ἐνορίας μας, σᾶς μεταφέρομε τήν εὐλογία τοῦ Προστάτου μας Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ Θαυματουργοῦ καί εὐχόμαστε σέ ὅλους σας, ἀπό τά βάθη τῆς πατρικῆς μας καρδιᾶς, νά διατηρεῖ ὁ Κύριος σταθερή τήν πολύτιμη ὑγεία σας, νά σᾶς  χαρίζει πλούσια τήν εὐλογία Του, τήν ἀγάπη Του καί τήν εἰρήνη Του καί τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του νά φωτίζει τίς ψυχές σας καί τήν ζωή σας καί νά μᾶς ἀξιώσει νά πανηγυρίσουμε ὅλοι μαζί καί δική μας προσωπική ἀνάσταση.

 

Μέ θερμές πατρικές εὐχές, εὐλογία καί ἀγάπη

Οἱ πατέρες τῆς Ἐνορίας σας

π. Κυριακός Τσουρός
π. Χρίστος Ἀργυρόπουλος
π. Δημήτριος Σκόνδρας
π. Ἀμβρόσιος Βέσιτς